Afbeelding van Internet
Schrijfuitdaging 3 bij haar
https://schaapschrijft.wordpress.com/category/schrijfuitdaging/
Het is zo stil in huis het enige hoorbare geluid is het luchtzuivering systeem wat draait . Het constante lawaai in haar hoofd overstemd alles en ze is zo moe ervan .Ze vraagt zich af waarom het zo stil blijft .De deurbel gaat alleen als er een bezorger komt en de telefoon laat zijn geluid een of twee keer per week horen als haar dochter de moeite neemt om te bellen .Die gesprekken maken haar moe en triest want het gaat niet om haar of hoe het is met haar .Ze zegt maar weinig en luistert want haar mening mag niet gezegd worden .Ze verlangt naar rust en echte stilte ,rust in haar hoofd en rust in haar hart .Echte stilte is waar ze zo naar verlangd of vleugels om weg te vliegen ,weg van alles om nooit meer terug te keren
Elisabeth
Een prachtige invulling van de schrijfuitdaging Elisabeth! Maar een trieste. Je zit weer in een moeilijke tijd! Sterkte lieverd! Dikke knuffel!
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzonder pijnlijk verhaaltje. Ik hoop niet dat het autobiografisch is ...
BeantwoordenVerwijderenen ik ben blij dat mijn moeder haar man heeft, zodat elke keer als ik maar praat praat praat, zij haar ei nog kwijt kan bij hem.
Ik ga je prachtige inbreng linken in de post op mijn website, zodat anderen het ook makkelijk kunnen vinden.
Liefs!
Jawel Stefanie dit is mijn echte waarheid . Ik heb een geweldige en ontzettend lieve man die er altijd voor mij is maar hij kan dat rotgevoel wat mijn dochter betreft niet wegnemen .Hij laat het los en ik kan dat niet helaas .
VerwijderenLiefs
Ach.. wat erg dat je moeilijk hebt Elisabeth. Het voor jou heel moeilijk dat je dochter ermee zit. Niet zo leuk voor jou. Ik heb met je doen. Gelukkig hebt je lieve man. Dat is ook belangrijk. Sterkte voor komende tijd lieve Elisabeth. Liefs Jacqueline & Ferry.
BeantwoordenVerwijderenIk wil deze stilte niet doorbreken. Ik wens enkel dat je gehoor vindt, een warm woord of een knuffel. Dit schrijven is ontroerend daarom heb ik weinig woorden. Moed!
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel.
BeantwoordenVerwijderenOch Elisabeth, wat te zeggen... Het raakt me.
BeantwoordenVerwijderenWarme groet,
Hilly
Sterke Elisabeth... Een mooie maar geen leuke invulling van deze uitdaging ...
BeantwoordenVerwijderenOeff dat is heftig en herkenbaar ook helaas, al ken ik dan niet meer bij mezelf maar wel bij anderen nog.
BeantwoordenVerwijderenSterkte hoor, wens jou een engel met grote vleugels die jou weer laat zweven.
Wat mooi geschreven, maar de boodschap van elk woord raakt me ...... wat dan ik die wens naar vleugels snappen zeg.
BeantwoordenVerwijderen