Eigenlijk wil ik zo graag weer eens een leuk gezellig blogje schrijven maar dat zit er gewoon even niet in jammer genoeg Ik lees Vlasje haar blog en veel is zo herkenbaar. De laatste weken waren rampzalig .Hele dagen paniek en vreselijke angst aanvallen en zo bitter weinig slaap. De ochtenden misselijk en kokhalzend op de rand van mijn bed zitten ,elke dag janken bah. Gisteren had ik een heel lang gesprek met mijn huisarts over deze situatie .Ik moet eigenlijk ook een beetje glimlachen nu want het eerste wat ik vroeg mag ik de doos Kleenex want het word weer janken .En wat hij altijd zegt ,huilen is goed het ontspant wat dus wat dat betreft hoef ik me niet te schamen . Ik heb gejankt maar wat hebben we weer een fijn gesprek gehad want het is gewoon een heel fijne arts en zo menselijk .Gelukkig hebben we het ene voor mij wat vervelende gesprek uit kunnen praten en dat doet zo goed .Zijn gedachte is dan natuurlijk Hulpverlening ,maar er is een mega lange wachtlijst en dat beaamde hij dan ook en dat duurt te lang voor mij .Ik heb gevraagd om de Antidepressiva die ik ooit in 2013 een half jaar gebruikt heb en dat was O K wat hem betreft .Ik heb het middel destijds heel voorzichtig afgebouwd omdat mijn gevoel zo afgevlakt werd ,ook was ik vaak zo vreselijk misselijk ,maar alles beter dan alles wat ik nu voel .Ik ga het in elk geval toch weer proberen .Intussen kan ik toch gelukkig nog een beetje genieten van de kleine dingen .Ik pluk wat roosjes uit mijn tuin om in vaasjes te zetten ,de mooie geurkaarsjes waar ik zo van geniet .In de nacht die lieve snoezepoes die bij me ligt en ik aai en praat tegen haar en ze antwoord met luid gespin .Het zijn nog steeds de kleine dingen die het doen denk ik dan
Liefs Elisabeth
Liefs Elisabeth