donderdag 21 mei 2020

Herinneringen



Er word zo vaak gezegd laat het verleden achter je ,maar soms opeens komt er weer zoveel boven .Mijn Vader had een krantenwijk en bij een van de mensen werden er puppies verwacht van een kruising  Poedel/Bouvier en hij had er een voor mij gereserveerd .Maar helaas vertelde hij dat er toch geen puppie voor mij was en wat was ik verdrietig .Tot een paar weken later mijn vader thuis kwam met iets onder zijn jas had ,aaiend zei hij wat is ze lief!! En daar kwam een klein zwart hondje tevoorschijn en ze was echt voor mij .Ja zo was mijn Vader want hij wilde mij graag verassen Ik was het gelukkigste kind van de wereld  en ik noemde haar Rena.We hadden nog een Herder een schat van een hond onze lieve Herta .Altijd was ik met de honden bezig en samen met mijn vader maakten we lange wandelingen met die twee.. Rena moest altijd in de schuur van mijn moeder als iedereen weg was en ik begreep niet waarom .Tot die ene dag ik uit school kwam en de schuurdeur open stond en Rena er niet was  .Even later kwam mijn vriendinnetje huilend achterom ,ze vertelde dat Rena aangereden was en de dieren ambulance kwam .Ze was inmiddels overleden en daar zat ik dan bij mijn lieverd ,ze is maar 13 maanden geworden helaas ..Ik sloot altijd heel zorgvuldig af dus weet niet wat er gebeurd is .Herta mocht altijd laat in de avond even alleen naar buiten om een plasje te doen en dat kon omdat we aan de bosrand woonden .Nooit is ze terug gekomen na die ene avond en maanden heb ik gezocht samen met mijn vriendinnetje ook een echt honden meisje ,ze is ook honden trimster geworden .De foto's zijn erbarmelijk maar zo dierbaar voor mij ,Elisabeth


9 opmerkingen:

  1. Anoniem5/21/2020

    Gossie, wat een verdriet, zeker de eerste keer dat je een geliefd dier verliest. Het is een bijna onbegrijpelijk iets voor een kind.
    Dat is verleden dat ook niet vergeten hoeft te worden, het is een levensgebeurtenis. Het betekent ook dat je veel van dieren hield en houdt . Dat is mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De band met een dier en ik vind zeker met een hond is erg speciaal. Een hond is een echt maatje. Dat je daar veel verdriet om had is logisch en ook dat je daar nu zo af en toe aan terug moet denken ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, een hond is een maatje, die in je hart zit. Wat verdrietig, zo'n verlies.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat erg toen jou maatje heeft verloren. Doet voor jou verdrietig. Dit vergeet nooit meer. Logisch dat je steeds aan denkt. Het was naar geweest. Je houd ook van honden. Foto's van je vroeger dat je nog hebt. Hoe oud was je toen op je foto's? Fijne avond. Lieve groetjes J&F.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat moet dat moeilijk zijn geweest,zo snel al je hond verliezen.Begrijp ik goed,dat ook Herta verdwenen was en je beiden honden verloor?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Herta is een tijdje later verdwenen ,zo erg niet te weten wat er met je hond gebeurd is .Elk bericht van het dieren asiel was zo hoopvol maar als mijn vader ging kijken was het steeds Herta niet

      Verwijderen
  6. Als kind kun je dat bijna niet bevatten.
    Wat fijn dat je de foto's hebt.

    Lieve groet,
    Hilly.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het verdriet om je viervoeter vriendjes bebrijp ik maar al te goed Elisabeth. Ik had een poedel Aswin en toen deze "ineens" zomaar weg was ben ik werkelijk maanden en maanden verdrietig geweest. hij was jarenlang mijn vriend. Daarna heb ik nooit geen hond meer gewild want als ik er dan weer afscheid van moet nemen kan ik niet nog eens aan!
    Lieve groetjes, Helma
    Mooie en inderdaad dierbare foto's
    xx

    BeantwoordenVerwijderen

Bloggen

Augustus 2007 begon ik voor de grap te bloggen op Windows Live Spaces .Al binnen een uur had ik het eerste vriendschap verzoek van A die nog...