Eerst wil ik jullie bedanken voor de lieve berichtjes ,de lieve mailtjes en ik heb zelfs heel lieve kaartjes ontvangen ,het doet me zo goed. Het gaat nog steeds moeizaam en het zal veel tijd nodig hebben . De dosis medicatie is nog laag omdat ik erg heftig reageer en ik heb gelukkig veel fijn contact met mijn huisarts . Waarschijnlijk binnenkort de dosis verhogen.Soms zijn er wat rustpuntjes en daar houd ik me aan vast .Ook maak ik op aanraden van mijn arts nu elke dag een kleine wandeling met mijn man .Ik val behoorlijk af want eten kan ik nauwelijks ,maar ach ik kan wel wat kilo's missen ! Dit is een harde les voor mij om nooit meer de alarm bellen zo te negeren ! De Vriend van mijn dochter is weer thuis nu en hij is er gelukkig goed uitgekomen .Hij is nog heel moe en wankel maar ze gaan er nu op uit met een rolstoel om even lekker buiten te zijn samen en er komt nog therapie. Ik heb zo'n enorm respect voor mijn meisje want wat heeft ze veel gedaan en moeten doorstaan ook met zijn familie . Daar ga ik niet verder op in maar het is schandalig hoe zij behandeld is/word ,en waarom ? Wat wil je nog meer dan een vrouw die 24 uur er is voor je zoon /vader/broer ,ze heeft bijna 24 uur per dag in het ziekenhuis geleefd de afgelopen weken en alles geregeld wat nodig was ,ook nu hij thuis is weer. Gisteren kreeg ik een lieve kaart van haar ,in de kaart had ze een klein engeltje gedaan.Het engeltje heeft ze zelf elke dag bij zich gedragen toen haar vriend in het ziekenhuis lag ,zo ontroerend lief ! Ik lees wel af en toe bij jullie maar heb weinig fut om te reageren maar dat komt wel weer.
Liefs Elisabeth
Liefs Elisabeth