Zo vaak heb ik die woorden gehoord als het om de Staar operatie ging ,het stelt niets voor .En stelt het niets voor ? De operatie zelf is pijnloos heb ik ervaren en nee daar hoef je niet bang voor te zijn .Wel is er de gedachte dat ze iets met een van je ogen doen en ogen zijn zo kwetsbaar en we hebben ze zo hard nodig ! De verpleegkundigen waren stuk voor stuk schatten ,heel vriendelijk ontvangen met koffie of thee ,dan mutsje op en sloffen om de schoenen en mee naar een andere ruimte om te beginnen met druppelen .Gezellig babbelen en twee keer een druppel om de pupillen te vergroten ,stickertjes op shirt en wang en wat vragen beantwoorden om vergissingen te voorkomen .Dan naar de volgende ruimte ,languit in de stoel en weer steeds druppelen voor de verdoving .Ondertussen praten over van alles .Ook de vraag of ik nerveus was ,ja dus .Nee eigenlijk was ik echt heel erg bang ondanks de twee Oxazepam die ik ruim van te voren ingenomen had .Schoorvoetend aangegeven dat ik een angst en paniek stoornis heb helaas en de vraag van de verpleegkundige wat ik dan zou doen als ik erg bang werd ? Niets dus ,gewoon de nare paniekgolven in mijn maag voelen en verder heel stil blijven liggen .En toen werd ik binnen gereden in de O K ,nog een paar vragen beantwoorden en de oogarts begon .Op dat moment voelde ik hoe de verpleegkundige die naast me zat voorzichtig mijn hand pakte en ze die vast bleef houden en dat gaf me rust .Alles wat ik '' zag '' was veel kleur en iets wat op water leek wat in mijn oog liep en dat klopt want er word gespoeld ,maar ik voelde dus echt niets behalve dat er af en toe wat water langs mijn gezicht liep door het spoelen .Het heeft me heel erg geraakt zo'n lief gebaar en zo gerustgesteld worden daardoor . Daarna het kapje op mijn oog en terug gereden naar de ruimte waar ik begon .In de andere kamer zat de man te wachten en ik kreeg een heerlijke kop koffie met een plak ontbijtkoek want door de stress natuurlijk erg weinig gegeten .Ook nog even een gesprek met de verpleegkundige waarin ik haar kon vertellen hoe goed het mij gedaan had dat ze mijn hand vast had gehouden en hoe geruststellend dat was .Toen alle tijd om even bij te komen en dan de heerlijke frisse lucht in ,lekker naar buiten .In het overleg na de operaties is dit besproken in het team met de oogarts erbij ,zelf vertelde hij dit mij de volgende dag bij de controle en dat hij het zo fijn vond om te horen hoeveel dat kan doen als even iemand je hand vast houd .Wat een ''klein'' gebaar kan doen in deze situatie voor een angstig mens en dat is zoveel !!
Vervolg komt nog ,want het stelt wel wat voor ,echt wel ! Geen grote enge dingen tot nu toe maar wel dingen waar je rekening mee moet houden ,dingen die niet vermeld worden in de folder die als patient meekrijgt .Morgen mijn Linker oog en als dat zo goed mag gaan als nu teken ik ervoor !!
Liefs Elisabeth
