donderdag 28 mei 2020

My Way or The Highway

Tja dat was het thema gisteren in het 20 min telefonisch gesprek met de psychologe .Met weer beetje vertrouwen begon ik eraan het 65+ traject en bijna 4 maanden later ben ik nog geen stap verder behalve de dingen die ik zelf doe .Inmiddels 4 dames gesproken en ze praten langs elkaar heen en spreken elkaar tegen .Een behandelings plan ? wat voor plan want daar hoor ik niets over .Niets gesprekken over hoe en waarom deze enorm paniek angst ontstaan is ,nee dat is niet aan de orde nu .Eerst die medicatie afbouwen en mijn angst en paniek accepteren .Met de arts van het team had ik de afspraak dat wij samen heel rustig zouden gaan bespreken hoe het zou gaan met afbouwen ,dus geen zorgen of stres daarover .Nee zegt de psychologe wij doen het niet op de langzame manier Ik ben zelf hard aan het werken om mijn slechte conditie te verbeteren ,wat langer lopen en mijn fiets rondje steeds wat groter maken .Ook een klein beetje in de tuin werken hoe moe ik ook ben ,boodschappen doen eten koken lukt nog wel  .Mevr de psychologe vind wel dat ik heel erg goed bezig ben .Conclusie van haar !! Misschien moet ik u maar afmelden bij uw huisarts en als het een stuk beter gaat met u kan de huisarts u weer aanmelden .Ik heb een week bedenktijd gevraagd maar ik weet nu al dat ik afhaak .Hoe verder ? ik weet het niet op dit moment ,gewoon doorsteggelen maar en afwachten wat mijn huisarts ervan vind . Hulpverlening ? schiet mij maar lek !!
Elisabeth 

9 opmerkingen:

  1. Dat is te begrijpen! Het is erg jammer dat je niet de goede hulp gekregen hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hulpverlening. Wel woorden maar geen daden. Helaas is dat ook mijn ervaring. Toch denk ik dat je er uitkomt. Samen met je huisarts. Je werkt aan je conditie - in je eigen tempo- hartstikke goed! De enige goede weg is JOUW weg.
    Sterkte liefie ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat naar dat je weer niet goed hulp heb gekregen. Hun moeten wel rekening houden met jou. Maar goed ik hoop dat je bij huisarts wel uitkomen. Gelukkig werk je aan conditie. Dit is ze belangrijk. Je tuin genieten met prachtig rozen. En meer fietsen opbouwen is juist goed voor jou. Het is ook mooi weer om te doen. Heel veel sterkte ermee. Lieve groetjes Jacqueline & Ferry. ❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat wordt je toch raar behandeld, Elisabeth. Niet behandeld dus. Geef jezelf een schouderklopje dat je je conditie aan het verbeteren bent, dat is goed voor lichaam en geest!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat triest die "hulp"verlening. Maar wie weet,wat op de lange duur je conditieverbetering oplevert. Lichaam en geest zijn tenslotte één.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hulpverlening... dit is wat je vaak hoort, ze werken naast elkaar heen... en in erge situaties... haben wir es nicht gewust... ik kan me daar wel over opwinden maar doe het niet meer... je bent goed bezig denk ik..
    dikke knuffel
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Die hulpverlening klinkt echt waardeloos zeg. En ook zoveel wisselende psychologen. Wat een slechte organisatie. Het is werkelijk jammer dat het zo tegenvalt zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ohhh...wat jammer om te horen dat je niet de juiste hulpverlening ehbt Elisabeth. net wat Dien zegt: In dat soort praktijken waar er meerdere mensen zich ermee bemoeien praten en werken ze langs elkaar heem. Hier ben jij natuurlijk niet bij gebaat. Ik lees ook dat je gaat afbouwen van de medicijnen. Daar ik weer eens enorm op achterloop zal ik dat waarschijnlijk straks verderop nog wel lezen waarom dat zo is.
    Hou ja haaks Elisabeth en luister naar jezelf.
    Lieve groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat naar dat het zo gaat Elisabeth.

    Een knuffel, weet even niet wat te zeggen.

    Heel veel goeds samen.

    Lieve groet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen

Bloggen

Augustus 2007 begon ik voor de grap te bloggen op Windows Live Spaces .Al binnen een uur had ik het eerste vriendschap verzoek van A die nog...