Als ik bij onze lieve Trees haar blogje lees en haar foto van haar geboorte gegevens lees knaagt het .Altijd blijft bij mij de vraag het waarom .Nooit heb ik geweten op welk tijdstip ik geboren ben ,was het ochtend avond middag? Ze kon er geen antwoord op geven ,ze was het vergeten ! Van mijn Broer wist ze het wel en dat doet pijn nog altijd ,waarom van de een wel en van de ander niet .Ik ben geen jaloers iemand maar altijd blijft de vraag waarom ,was ik dan zo onbelangrijk ? Geen enkele baby foto van mij maar van mijn broer wel .Mijn eigen kinderen zijn inmiddels 49 en 47 en ik weet bijna elk detail nog te vertellen van het moment dat de ik de eerste wee kreeg en alle uren dat het duurde ,de bevalling zelf en dat mooie moment dat ze geboren werden .Hoe kan je dat als Moeder dan vergeten ?
Elisabeth
Elisabeth
Dat is mij ook een raadsel. Heel pijnlijk voor je.
BeantwoordenVerwijderenAch ja ,ze wist zelfs niet eens welke kinderziektes ik gehad had .Maar goed ondanks alles hield ik wel heel veel van haar en ben er altijd voor haar en mijn vader geweest als ze me nodig hadden.
VerwijderenToen ik aan mijn moeder vroeg over welke kinderziekten ik heb gehad wist ze haarfijn te vertellen welke kinderziekten mijn zus boven mij had gehad, maar niet welke ik had gehad. De zus boven mij is haar lievelingskind en dat liet ze ook altijd merken. Nu heeft mijn moeder alzheimer en is ze een stuk liever geworden en weet ze niet meer wie haar kinderen zijn. Triest voor haar, maar voor mij ‘fijn’ omdat ze nu een stuk liever naar mijn is dan wat ze vroeger was.
VerwijderenOok dat was bij ons zo ,mijn Broer was haar lieveling .En ook wist ze idd niet wat ik oor kinderziektes had gehad .Ook mijn moeder werd wat liever toen ze ouder werd en licht ging dementeren .
VerwijderenDat is iets wat ik niet begrijp en het lijkt mij ook niet erg leuk. Van mijzelf weet ik ook helemaal niets, maar heb er vrede mee gekregen want levensbegin is dan wel weg maar het leven van nu beleef ik met volle teugen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben er al lang niet meer zo mee bezig maar soms door zo'n blog komt het weer even boven
VerwijderenJammer hè, dat je het niet meer te weten komt ook. Nee, ik begrijp ook niet dat iemand zoiets kan vergeten. Mogelijk had ze toch haar redenen en heeft ze die nooit willen/kunnen vertellen. Ik weet ook alles nog van allebei mijn kinderen, vanaf het eerste moment dat ik wist dat het begon t/m de laatste perswee. En mijn moeder wist het ook allemaal na te vertellen destijds.
BeantwoordenVerwijderenLiefs XXX
Wat de reden was zal ik nooit weten ,ik merkte als het hier over ging altijd haar on interesse en dat deed best pijn .Maar ach het is niet anders en ik ben er niet zoveel meer mee bezig
VerwijderenKun je zoiets niet opvragen bij de gemeente waar je geboren bent?
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat het wel zal kunnen .Het gaat meer op het gevoel wat ik altijd had dat ze het van mij niet wist en van mijn broer wel.dat begreep ik niet
VerwijderenDat kan ik ook niet begrijpen, weet van mijn zoon alles nog. En albums vol. Ik had niet zo'n liefdevolle moeder, maar in de loop der jaren besef ik beter dat zij ook een verleden heeft gehad waar zij haar pijn heeft opgedaan. Dat helpt.
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben bepaalde dingen anders gaan zien en gaan begrijpen in de loop der jaren ,ik weet dat mijn moeder ook geen gemakkelijk leven heeft gehad .Zulk inzicht help idd wel .
Verwijderentja, dat is wel pijnlijk...
BeantwoordenVerwijderenik zou willen dat ik je daarbij kon helpen Elisabeth
xxx
Je bent een lieverd Dien .Ik ben er niet meer constant mee bezig maar soms door zoals nu een blog van iemand overvalt dat gevoel me weer even
VerwijderenWat jammer Elisabeth.
BeantwoordenVerwijderenHet ontroerd me.
Lieve groet,
Hilly
Dank je voor je lieve reactie Hilly
VerwijderenWat vreselijk jammer dat je het niet weet. Zelf weet ik hoe mijn geboorte is gegaan. Mijn moeder heeft alles verteld. Ze vertelde altijd dat haar bevallingen erg snel gingen. Mijn ouders woonden bij iemand in. De geboorte liet op zich wachten maar 28 maart was het eindelijk zover. De verloskundige kwam om vijf uur in de middag en zei tegen mijn moeder dat ze naar huis ging bellen om te vertellen dat ze niet thuis kwam eten. Dat deed zij aan de overkant in een winkel. Mijn moeder smeekte dat zij bleef maar het zou zo'n vaart niet lopen volgens haar.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader bleef bij mijn moeder en de vrouw waar zij inwoonden hoorde mijn moeder roepen. Zij trok de verloskundige uit de winkel en om kwart over vijf ben ik geboren. Een supersnelle bevalling. 6 pond schoon aan de haak. Ik heb daarna zes weken alles bij elkaar gegild. Als dank voor de snelle geboorte.
Van mijn kinderen weet ik tot op de minuut hoe hun geboorte ging. Of het gisteren was. Dat vergeet je toch nooit? Het tijdstip van geboorte staat trouwens in ons trouwboekje achter hun naam.
Ik begrijp niet hoe je zoiets kunt vergeten. Jammer dat je het niet weet.
Liefs Joanne
Liefs Joanne
Dat was zeker snel .Leuk dat je dat allemaal verteld is door je moeder .Ik heb het altijd jammer gevonden dat ze mij niets kon vertellen en ik vond het nogal bizar dat je zoiets vergeet .Ik weet idd ook alle details van begin tot het end nog van mijn kinderen
VerwijderenLiefs xx
Dat is inderdaad wel wonderlijk en 'scheef'... Ik kan me voorstellen dat je dat pijn doet.
BeantwoordenVerwijderenHet geeft soms nog weleens een vervelend gevoel
VerwijderenJe kunt bij de gemeente waar je bent geboren een kopie van je geboorteakte opvragen tegen de leges, maar dat bedrag valt wel mee. Ik heb dat een jaar of tien geleden ook gedaan, want het precieze tijdstip luistert nogal nauw bij het maken van een horoscoop. Mijn ouders wisten wel dat het 's nachts was maar hoe laat precies wisten ze niet meer. Zo rond een uur of twee, half drie, dachten ze. Dat is te vaag voor een horoscoop. In mijn opgevraagde acte stond precies het tijdstip van mijn geboorte in 1952, zoals dat door degene die de geboorte aangeeft is gezegd aan de ambtenaar. In mijn geval deed mijn vader dat en het tijdstip was 1.30 uur ;-)
BeantwoordenVerwijderenMisschien heb je hier iets aan?
Het gaat mij niet pertinent om het tijdstip .Het is het gevoel en het rotgevoel dat mijn moeder niet eens wist in welk '' deel '' van de dag ik geboren ben .En haar onverschilligheid daarover .Als ik het echt had willen weten had ik het uit kunnen zoeken
VerwijderenIk kan me dat voorstellen, dat zoiets steekt. Wonderlijk ook: een bevalling in best ingrijpend, dat vergeet je toch niet, denk ik. Heeft ze voor dat 'vergeten' ooit zelf een verklaring gegeven?
BeantwoordenVerwijderenNee niks geen verklaring ,ze haalde gewoon onverschillig haar schouders op en de enige verklaring was dat weet ik niet meer ! En ja dat komt flink aan .
VerwijderenAch wat verdrietig maar toch, als ik zie dat je kinderen van ruim in de veertig hebt neem ik aan dat jouw geboortejaar, net als het mijne "42" ergens rond de oorlogstijd ligt. Het enige dat ik oit van mijn oudste zus gehoord heb was "dat zij in de nacht wakker geworden was omdat er kat zo te keer ging" dat bleek dus mijn gehuil te zijn en zij mocht toen even kijken. Van mijn ouders heb ik nooit iets over mijn geboorte gehoord. Ik kan me ergens wel voorstellen dat men in die tijd niet écht op een extra kind zat te wachten. Ik heb mijn moeder dat later ook wel eens tegen een vriendin horen vertellen. Dat was inderdaad best wel teleurstellend, als volwassene begrijp ik wel hoe ze bedoeld zal hebben.
BeantwoordenVerwijderenMijn geboorte jaar is 1951 ,ja heel jong getrouwd en dus ook heel jong kinderen gekregen .Het is niet dat ik daar nog elke dag nog mee bezig ben ,maar soms voel ik weer het onbegrip en doet het nog wel eens pijn .Ik ben zelf blij dat ik me alles nog kan herinneren van mijn bevallingen en de hilarische momenten met onze geweldige huisarts die mijn beide bevallingen mij erdoor ''gesleept'' heeft en ondanks de pijn heb ik me soms echt rot gelachen . Toen het bijna zover was wilde ik een sigaret [erg als ik er nu aan denk ] maar nee dat mocht niet van hem .Toen onze zoon geboren was mocht ik een tijdje later een sigaretje die hij zelf voor me aanstak ,een prachtig mens was het Lief dat je reageert ,dank je wel
BeantwoordenVerwijderen