Gisteren ben ik weer even een klein beetje open geweest over mezelf en het kost me tranen als ik het terug lees .Maar ook helpt het om gewoon even iets te delen ,even een beetje dat rotgevoel wegschrijven .Ik lees bij Stefanie een reactie en ik begrijp het standpunt niet '' wat je in stand houd voed je '' excuse me !! Ik ga en wil niemand veroordelen maar aub stop met die nutteloze opmerking .Ik hou niets in stand want wat wil ik graag verwerken loslaten en vergeten maar helaas dat gaat niet .De herinnering blijft en ook de vele nachten dat ik gillend wakker word of mijn man me gelukkig wakker maakt .Ik zou willen dat er een aan en uit knop in mijn hoofd zat die ik kan bedienen .Er is geen goede remedie om gedachten en herinneringen te laten verdwijnen helaas .Loslaten verwerken en omdenken zijn voor velen van ons mooie loze woorden en niet haalbaar .Ik ben al ver gekomen inmiddels want ik ben echt geen zielig iemand die de hele dag loopt te janken ,maar het gaat nooit over ,echt niet . Maar sorry zo'n opmerking of stelregel vind ik tenenkrommend en is voor mij een teken van onbegrip en kan zelfs kwetsend zijn ook al is het goed bedoeld .Voor de persoon zelf werkt het blijkbaar goed en dat is mooi maar voor velen van ons is het een No No en niet haalbaar
Elisabeth
Elisabeth
Laat je niet kwetsen door mensen die niets hebben meegemaakt, ze weten niet beter en dus kun je je energie beter voor jezelf bewaren. Heel veel sterkte! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenHet is niet dat ik me echt aangevallen voel,het is meer een gevoel van stop met dit soort dingen te roepen .Ik denk dat de man zelf veel meegemaakt heeft en daar twijfel ik zeker niet aan .Maar ieder van ons is anders en we hebben allemaal onze eigen gevoelens en herinneringen .Dus roep niet te pas en onpas dit soort dingen want je kunt niet in iemands hoofd kijken want we zijn allemaal mensen met onze eigen gevoelens
VerwijderenGoedemorgen Elisabeth. Gewoon los laten. Anders kom je niet doorheen. Blijft wel moeilijk geval. Het kan wel voorstellen dat je ergens dwarst zit. Anders hou je niet vol. Je bent zo lief. Ik zit ook ergens mee. Blijft ook heel moeilijk. Omstandigheden. Maar goed ik praat liever niet over. Het is wel eens dat je eruit gooit om te zeggen. Denk aan je zelf. Je hebt lieve manlief. Heel veel sterkte. Liefs Jacqueline & Ferry.xxx
BeantwoordenVerwijderenPrachtige theorieën die in de praktijk niet voor iedereen werken.
BeantwoordenVerwijderenDat werkt maar voor weinig mensen Marja .Zou mooi zijn als het zo eenvoudig was .
VerwijderenIk stond een paar blogjes achter en dus heb ik eerst bijgelezen.
BeantwoordenVerwijderenOok ik merk soms dat men iets (half)leest en dan meteen overschakelt op de IK-persoon terwijl het hier over jouw gevoelens gaat. En daar kan een lezer de vinger niet opleggen want als IK denk, dan verwerk ik anders dan jij. Alles heeft zijn tijd nodig en niemand kan zeggen wat jij moet doen, laten of beslissen. Ik kan jou alleen maar het beste toewensen en jou een beeje moed inspreken.
Laat me raden was het een anoniem? En ik heb best een hekel aan de tekst laat het los. Vertel er dan bij hoe DAT moet. We houden voor de lol dingen vast, omdat we zo graag pijn voelen.
BeantwoordenVerwijderenBij mij is het vaak het onbegrip waardoor ik het te lang vasthou. Hoe kan familie, mensen waar je zoveel van gehouden hebt je die dingen aan doen. Dat is toch niet te begrijpen? En hoe kan je dan anderen vertrouwen. Lieve Elisabeth ik voel af en toe zo jouw verdriet . Ik wens je heel veel liefs toe.
Nee hoor geen anoniem iemand .Het is heel fijn dat de persoon zich zo geweldig voelt nu en dat gun ik iedereen .Maar zo'n denkwijze werkt niet voor ieder van ons.Ik heb al zoveel gedaan om dingen '' los '' te laten ''een plek'' te geven alleen hoe precies ik dat voor elkaar moet krijgen is me niet duidelijk .Veel wat jij schrijft is mij zo bekend en we doen het er maar mee!
Verwijderenliefs xx
Loslaten, een plek geven, Soms is een trauma een grote rauwe wond waar een korst overheen zit. Dicht aan de oppervlakte maar als er iets gebeurd en het korstje gaat eraf is het weer net zo gapend en rauw als in het begin. Iedereen gaat op zn eigen manier met monsters om. Veel liefs en sterkte gewenst. Conny
BeantwoordenVerwijderenJe mag open zijn Elisabeth en jij alleen weet hoeveel dat kost om open te zijn. Degene die hetzelfde hebben meegemaakt weten dit ook en die hoef je niets uit te leggen. Het is alleen zo jammer dat er altijd weer mensen zijn die menen iets te kunnen zeggen terwijl ze niet eens weten hoe jij je van binnen voelt. Los laten is ook gemakkelijk gezegd maar het verdriet dat blijft en de innerlijke pijn ook en echt loslaten zal nooit lukken. Er blijft altijd een "haakje" aan vast.
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Helma
Wel beetje met Helma eens want soms lukt het wel om het haakje los te koppelen maar soms zit er dan ergens weer haken en ogen die ik dan ook weer moet gaan proberen los te tornen. Doe het rustig aan en soms geef ik dan ook wel een beetje goede raad, maar ik kan niet bij jou of anderen naar binnen kijken. Elk mens beleeft het op haar op zijn manier. xxx Tine
BeantwoordenVerwijderenach gassie toch..... misschien bedoelde ze het goed en kwam het verkeerd over, een ding is zeker,
BeantwoordenVerwijderenelk mens doet het op zijn/haar eigen manier..
neem je tijd elisabeth
xxx
Wat je zegt lieve Elisabeth... het zal ongetwijfeld goedbedoeld zijn! Maar niet iedereen weet wat een ander meegemaakt heeft en waar die persoon mogelijk nog steeds mee vecht. Dat is sowieso al erg genoeg! Liefs XXX
BeantwoordenVerwijderenhelaas maak ik ook wel eens de "fout"dingen die bij mij werken aan een ander te adviseren. Maar we zitten allemaal anders in elkaar
BeantwoordenVerwijderenIeder verwerkt de dingen op z'n eigen manier.
BeantwoordenVerwijderenOok jij doet dat Elisabeth. En dat is goed.
Fijne donderdag met een lieve groet,
Hilly