Als even het licht ontbreekt
En mijn dagen zo donker zijn
Dan zijn er de lichtjes in huis
Kleine flakkerende vlammetjes
Ze geven de warmte en rust
Zo vredig geven ze hun troost
Elisabeth - 8 - 11 - 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Augustus 2007 begon ik voor de grap te bloggen op Windows Live Spaces .Al binnen een uur had ik het eerste vriendschap verzoek van A die nog...
-
Eigenlijk heb ik er me nooit in verdiept ,gewoon omdat ik het geduld niet heb er voor .Er zijn zoveel instellingen en lenzen De ge... -
De afgelopen twee jaar waren tropenjaren kan ik wel zeggen .Er is zoveel gebeurd en sommige dingen heb ik wel óver geschreven hier .Natuurl...
Prachtig Elisabeth! Geniet daarvan hoor!
BeantwoordenVerwijderendat i s het helemaal Elisabeth, een mens moet zichzelf steeds omhoog tillen, steeds een klein stukje.. jij kunt dat heel erg goed, dat merk ik aan je blogje
BeantwoordenVerwijderendikke knuffel
xxx
Prachtig geschreven. Geniet mooie lichtjes. Hebben hier ook staan. Voor jou dikke knuffel. Alvast fijn weekend gewenst. Liefs Jacqueline & Ferry.
BeantwoordenVerwijderenDat helpt echt he?
BeantwoordenVerwijderenWat heb je dat mooi gezegd Elisabeth! Ik vind het heel troostend!
BeantwoordenVerwijderennicole@huisvlijt
Net als kleine mijmerende sterretjes. een warm weekend gewenst.
BeantwoordenVerwijderenMooi, Elizabeth!
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groeten, Zem.
Dank je wel voor je mooie woorden.
BeantwoordenVerwijderenHier branden ook lichtjes die even
mij verlichting geven aan mijn gewichtjes
die nu even mijn hart zo bezwaard.
Dank je wel voor je mooie reactie op mijn blog. x
Jouw blogje is een lichtje Elisabeth met dit mooie gedicht en foto.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel.
Heel mooi Elisabeth,
BeantwoordenVerwijderendeze schaal met lichtjes doet mij ook heel veel.
Lieve groetjes, Helma