zondag 24 maart 2019

Een oud gedicht ,helaas zonder datum


Als een roos zo teer en breekbaar
Het ruisen van de wind zachtjes hoorbaar
Een fluistering zo zacht en voorzichtig 
Zo'n aanraking nauwelijks voelbaar 
Gedachten die een ander niet kent 
Er is niets wat de stilte verstoort 
Als een klok die heel zachtjes slaat
Zegt een stem het is nooit te laat 
Een vage droom in donkere nachten 
Ooit zal de tijd je pijn verzachten 

Elisabeth  24 - 3 - 2019

5 opmerkingen:

  1. De roos van liefde en zal een mooie titel zijn voor je prachtige gedicht die je hebt gemaakt. Groetjes, Tine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goedemorgen Elisabeth,

    Wat heb je mooi verwoord geschreven. Ik ben hier stil van. Zo mooi!! Roos ziet inderdaad heel mooi uit. Mooi van kleur. Roos geeft ook dan liefde voor de mensen!! Fijne week. Lieve groetjes Jacqueline & Ferry.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Breekbaar mooi Elisabeth!

    Lieve groet,
    Hilly

    BeantwoordenVerwijderen

Bloggen

Augustus 2007 begon ik voor de grap te bloggen op Windows Live Spaces .Al binnen een uur had ik het eerste vriendschap verzoek van A die nog...